Galeria historycznych jednostek Żeglugi Mazurskiej
Galeria historycznych jednostek Żeglugi Mazurskiej
Parowiec bocznokołowy „Kermusa” został zbudowany i zwodowany w Hamburgu pod nazwą „Berta”, po czym w 1890 r. sprowadzono go z Berlina do Giżycka. Był to pierwszy statek Mazurskiej Kompani Żeglugi Parowej. Odbywał regularne rejsy na trasach Giżycko – Węgorzewo i Giżycko – Mikołajki pod historyczną nazwą „Masovia”. W 1895 r. został sprzedany skarbowi państwa, po czym już jako „Kermusa” pływał w dyspozycji Urzędu Rozwoju Kultury i Dróg Wodnych w Giżycku. (źródło: www.bildarchiw-ostpreussen.de)
Parowiec „Löwentin” został zbudowany w 1892 r. w stoczni Gustawa Fechtera w Królewcu specjalnie dla Mazurskiej Kompani Żeglugi Parowej w Giżycku. Był najpopularniejszym śródlądowym statkiem pasażerskim w Prusach Wschodnich – za pomocą fotomontażu „wklejano” go również na pocztówki z Ostródy, Ragnety, czy Tylży. (źródło: www.bildarchiw-ostpreussen.de)
Zatopiony w 1945 r. w Kanale Łuczańskim „Löwentin”, został rok później wydobyty, wyremontowany i nazwany „Łowiczanka”. W roku 1954 zostaje zmodernizowany (zmiana napędu z parowego na motorowy) i nazwany „Hanka Sawicka”. Pływał z pasażerami po szlaku WJM do 1975 r. Następnie zacumowany przy nabrzeżu służył jeszcze przez pewien czas jako restauracja. (źródło: archiwum Żeglugi Mazurskiej)
Parowiec „Barbara” został zbudowany w 1896 r. w królewieckiej stoczni Gustawa Fechtera i pływał w tamtejszym porcie jako holownik o nazwie „Alstadt”. Do Giżycka sprowadzono go w 1909 r. i nazwano „Ernst” na cześć założyciela „Towarzystwa na rzecz ułatwienia żeglugi pasażerskiej po Jeziorach Mazurskich” – Ernsta Rakowskiego. 1 września 1914 r. parowiec został oddany do dyspozycji komendanta Twierdzy Boyen. Na pokład wstawiono polową haubicę i utworzoną w ten sposób kanonierkę nazwano „Barbara”. Pod dowództwem kapitana Möllmanna kanonierka patrolowała akwen jeziora Dargin i Kirsajty ostrzeliwując pozycje rosyjskie w rejonie Harszu. Dowoziła też do Sztynortu zaopatrzenie i amunicję, odbierając rannych. Od 11 grudnia 1914 r. „Barbara” patrolowała akwen jeziora Śniardwy. Po wojnie powróciła do cywilnej służby pasażerskiej. (źródło: www.bildarchiw-ostpreussen.de)
Zatopiona w 1945 r. „Barbara”, została następnie wydobyta i wyremontowana, po czym pływała po WJM jako „Sieja” (1946), a potem znów „Barbara” (1952). W 1956 roku statek został gruntownie przebudowany i pod nazwą „Mazury” pływał jeszcze do 1966 r. (źródło: archiwum Żeglugi Mazurskiej)
Motorowiec „Hans Werner” został zbudowany w 1925 r. w Królewcu na zamówienie MDK z Giżycka. Statkiem dowodził osobiście współwłaściciel MDK – kapitan Emil Riech, a nazwa jednostki wywodziła się od imion jego syna. W sierpniu 1939 r. statek został „zmobilizowany” i pływał do 16 września 1939 r. jako statek sztabowy 4. Landwehr-Motorboot Flottille. Powtórna mobilizacja do Transportflottille Masurischen Seen miała miejsce jesienią 1944 r. (źródło: www.bildarchiw-ostpreussen.de)
Zatopiony w styczniu 1945 r. w porcie jachtowym w Giżycku „Hans Werner”, został wydobyty i wyremontowany już w sierpniu, po czym pływał jako „Mazur” i „Kryniczanka” (1947). Po przebudowie w latach 50. został nazwany – „Janusz Korczak”. Pływał pod banderą Żeglugi Mazurskiej do 1965 r., po czym został pocięty na złom. (źródło: archiwum Żeglugi Mazurskiej)
Statek flagowy MDK z Giżycka – „Ostmark” został zbudowany w 1931 r. w stoczni Ferdinand Schichau Werft w Królewcu i sprowadzony na Mazury drogą kolejową w dwóch częściach. W okresie międzywojennym był największym statkiem pasażerskim na WJM – mógł zaokrętować 214 pasażerów. (źródło: www.bildarchiw-ostpreussen.de)
Zatopiony w 1945 r. „Ostmark”, został wydobyty i wyremontowany, po czym pływał pod banderą ŻM jako „Radomianka”, a następnie – „Małgorzata Fornalska”. Wycofany z eksploatacji w 1973 r., został podtopiony przy wschodnim brzegu jeziora Tałty, służąc za scenerię do serialu „Szaleństwa Majki Skowron” w reżyserii Stanisława Jędryki. Wydobyty i złomowany po 1990 r. (źródło: archiwum Żeglugi Mazurskiej)
Ostatni przedwojenny statek pasażerski MDK – motorowiec „Boyen”, został wybudowany w stoczni Ferdinand Schichau Werft w Królewcu w 1935 r. W trakcie kampanii wrześniowej 1939 r. pełnił funkcję wojskowego patrolowca. (źródło: www.bildarchiw-ospreussen.de)
„Boyen”, zatopiony w styczniu 1945 r. u wylotu Kanału Giżyckiego na Kisajno, został wydobyty, wyremontowany i wprowadzony w 1946 r. do eksploatacji pasażerskiej jako „Poleszuk”, a następnie – „Fryderyk Chopin”. Był najdłużej eksploatowaną przez ŻM jednostką poniemiecką. Wycofany z eksploatacji w 1991 r., przez kilka lat był zacumowany w Wiosce Żeglarskiej w Mikołajkach, gdzie służył za… pływającą scenę. (źródło: archiwum Żeglugi Mazurskiej)
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.Zgadzam się